رسانه ها به عنوان تسهیل کننده توسعه از دیرباز در نظریه های اجتماعی و ارتباطی مطرح شده اند. رسانه ها با افق های جدیدی که در پیش چشم مخاطبان خود می گسترانند، می تواند ایده های متنوعی را در جامعه مطرح کنند و سبب تقویت دموکراسی یا تثبیت جایگاه نظام های تمامیت خواه شوند. اما از آنجایی که مسیر توسعه در همه زمینه ها، از توسعه سیاسی و دموکراسی می گذرد، ایده آل جوامع انسانی، حرکت رسانه ها در مسیر توسعه مشارکت عمومی در اداره جامعه، کثرت گرایی و چندصدایی است. برای حرکت به سمت رسانه های آزاد، مستقل و کثرت گرا، قبل از هر چیز ضرورت دارد، نقاط قوت و ضعف عملکرد رسانه ها مشخص شود تا بتوان با تکیه بر این شناخت، به سمت بهبود وضعیت و ارتقای عملکرد رسانه ها حرکت کرد. رسانه های جمعی در ایران با توجه به مختصات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی، ویژگی های منحصربفردی دارند که شناخت این ویژگی ها می تواند به پیشبرد ایده رسانه های آزاد، مستقل و کثرت گرا کمک کند. برای این منظور در این تحقیق، وضعیت رسانه های جمعی در ایران با توجه به شاخص های پنجگانه یونسکو برای توسعه رسانه ای ارزیابی خواهد شد.
